من ونماد (2)

 بگذارید حس دیگری را اززمان تاسیس " نماد " بیان کنم . شاید همه  ازواژه  ای نماد، "سمبولیک بودن " ویا " سمبولیسم " را مفهوم گیری کنند . بنابراین به این فکر بودم که نام را تغییردهم . اما "نماد"، کلمه ای  بجایی برای اهداف واروزهایم دراین وبلاگ  می ماند . زیرا من نماد را بنا برگفته " پروفیسوردینس استاد دانشگاه بوستون " به مفهوم " نماینده یک ایده ... " می پندارم . این دسته شاید واژه های   " نشانه" و" علامه " را بهترازاین نام بدانند ؛ ولی بازهم به گفته این استاد " علایم،  انحصاری اند " و"نشانه ها، نزدیک به اصل خود ... " درحالی که هدف ازایجاد این وبلاگ ان نیست که ما به دنبال انحصارگرایی فکری ازلای علایم زنده ومرده جامعه باشیم ، بلکه ما برانیم که با رد ان ، کناره گیری ازهمسان سازی های نابخردانه معمول ودربرگیری کلیات مسایل بشری، نماد را محل بحث و " قراردادهای" منطقی مطرح شده ازجانب تیپ های متفاوت ازاندیشمند ان  قرارداده و به سوی ارمان مشترک " نجات بشر" گام برداریم . به عبارتی نویسنده می خواهد با داشتن نظریا ت متفاوت وبراندازهای نکات فکری ، گام به گام  را ه های شناخت  ، تعریف وتکیه گاه های  را که  بشربا تکیه به انها ، برخمود فکری واجتماعی  کنونی را تغییردهد دریافته و برای تمام بشر"نماد سازی " نماید.

اما ایا می شود سنگ همه را به سینه زد ویا هیچ به دیگران فکر نه کرد ؟ جواب دو رخ دارد . اگر طرزدید " بین ادم اعضای یکدیگرند" باشد ؛ به اساس همگونی " گوهر" ، " همه عضو ها" بی قرارنه می ماند.  اما با توجه به محدودیت های اطلاعاتی ، هزینه گذاری مالی و تفکروسیع ، به فراخی تمام دنیا ،  مشکلاتی برای رسیدن به اهداف به وجود می اید . زیرا دراین صورت وبلاگ ، به بحث های سطحی معمول اختصاص یافته  ومشکلات به دقت بررسی نه خواهد شد . ازطرف دیگر نه می توان بحری ازتغییرات را درظرف کوتاه وباریک زنده گی ، به تنهایی ریخت . اما مطمینا با تناسب علل وجودی پدیده ای ، راه های حل نیزوجود دارد .

بنابراین فکر می کنم بهترین گزینه برای مرحله عبوری  تمرکزروی جریانات وتحولات اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی وتعلیمی " افغانستان " بوده تا با توجه به میزان رشد وبسامت سریع یا کند اندیشه های مورد بحث ، به سوی نماد سازی کلی قدم گذاشت .

 افغانستان یکی ازبزرگترین معضل های جهان می باشد ، شاید دربیشترین  کشورها تحولات  سریعتر ازان رخ نه دهد . علاوه بران با حضورابرمردان ومتفکران جهان ؛ چرا ارامش دراین " زخم نا سور" بازنه می گردد ؟ وضعیت اقتصادی ، صحی وتعلیمی علیرغم ادعای دولتمردان قانع کننده نیست . افغانستان یکی ازفاسد ترین حکومات وضعیف ترین سیستم های  خدماتی را تجربه کرده وبیشترین فیصدی مرگ  مادران ونوزادان را دارد.

 

 علی

کابل افغانستان

پانزده مانده به سه بعد ازظهر پنجشنبه